"Music washes away from the soul the dust of everyday life" Henry Wadsworth Longfellow

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Σαν σήμερα 1 Οκτωβρίου...

…γεννιέται το 1972 ο Esa Holopainen, κιθαρίστας, βασικός συνθέτης και ιδρυτικό μέλος των Φιλανδών Amorphis.
  Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Ελσίνκι, ο Esa συμμετέχει στην πρώτη του μπάντα στα τέλη της δεκαετίας του '80, τους thrashers Violent Solution. Μετά τη διάλυση τους, θα σχηματίσει τους Amorphis με τον Jan Rechberger(drums), Tomi Koivusaari(κιθάρα/φωνητικά) και Olli-Pekka Laine(μπάσο). Τα δύο πρώτα albums, ''The Karelian Isthmus''(1992) και ''Tales From The Thousand Lakes''(1994), προσελκύουν το ενδιαφέρον του death metal κοινού σε μια εποχή που το grunge μεσουρανούσε. Ειδικά ο δεύτερος τους δίσκος θεωρείται μνημείο του doom/death metal ήχου, με τη μπάντα να απομακρύνεται περισσότερο από το τυπικό death metal σε ένα πιο μελωδικό και progressive ήχο. Επίσης ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποίησαν το φιλανδικό ποίημα Kalevala ως πηγή έμπνευσης για τους στίχους, κάτι που θα έκαναν πολλές φορές στο μέλλον.
  Το τρίτο τους album, ''Elegy''(1996), βρίσκει τους Amorphis ανανεωμένους. Ο Kim Rantala αναλαμβάνει τα keyboards και ο Pekka Kasari αντικαθιστά τον Rechberger πίσω από τα drums. Η σημαντικότερη αλλαγή όμως είναι η προσχώρηση στη μπάντα του Pasi Koskinen, ο οποίος αναλαμβάνει αρχικά μόνο τα καθαρά φωνητικά. Οι Amorphis πλέον, με μπροστάρη τον Holopainen, είχαν καθιερωθεί ως μια από τις πιο αξιοσέβαστες metal μπάντες έχοντας μπολιάσει τον ήχο τους με folk στοιχεία και κυκλοφορώντας μόνο ποιοτικούς δίσκους. Ακόμη και μετά την αποχώρηση του Koskinen, βρίσκουν στο πρόσωπο του Tomi Joutsen τον ιδανικό αντικαταστάτη, αρχίζουν να λοξοκοιτάζουν προς το gothic και γίνονται γνωστοί σε ακόμη μεγαλύτερο ακροατήριο.

  Το 2003 ο Holopainen θα συμμετάσχει στους Chaosbreed, με τους οποίους θα επιστρέψει στο old school death metal και θα κυκλοφορήσει μαζί τους ένα EP και ένα album. Στους Chaosbreed συναντάμε επίσης την τεράστια μορφή του Tarneli Jarva(The Black League, ex-Sentenced), αλλά και τον Olli-Pekka Laine, ο οποίος αποχώρησε από τους Amorphis μετά την κυκλοφορία του ''Elegy''.
 Ρίχνοντας μια ματιά στις επιρροές του Esa Holopainen μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα τον ιδιαίτερο ήχο των Amorphis. Σε αυτές συναντάμε από τον Ritchie Blackmore και τους Pink Floyd μέχρι τους Metallica/Slayer και τον Abbath των Immortal. Ο ίδιος δεν διστάζει να εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Jeff Buckley, ενώ δηλώνει πως το solo του ''Comfortably Numb'' είναι το αγαπημένο του. Άξιος! 







  Την ώρα που ο Esa Holopainen γιόρταζε τα 33α του γενέθλια, οι Sentenced έδιναν την τελευταία τους συναυλία πριν διαλύσουν για πάντα.
  Στις αρχές του 2005 οι Φιλανδοί δήλωσαν ότι το ''The Funeral Album'' θα επιβεβαίωνε τον τίτλο του και θα ήταν το τελευταίο album που θα κυκλοφορούσε με το όνομα Sentenced. Στην περιοδεία που ακολούθησε η μπάντα ανέβαινε στη σκηνή κουβαλώντας ένα φέρετρο υπό τους ήχους του ''Adagio in G minor'' του Remo Giazotto. Αυτή η περιοδεία κατέληξε στην πόλη τους, το Oulu της Φιλανδίας την 1η Οκτωβρίου 2005. Η τελευταία αυτή εμφάνιση θα μαγνητοσκοπηθεί και θα κυκλοφορήσει το 2006 σε μορφή CD/DVD με τον τίτλο ''Buried Alive''. Με ένα playlist που καλύπτει ολόκληρη την πορεία τους, από τις πρώιμες death metal μέρες έως την gothic καταξίωση, και με τον φωτισμό να συμβάλει σημαντικά στην όλη ατμόσφαιρα, το συγκρότημα παίζει φανερά φορτισμένο συναισθηματικά. Ειδικά ο τραγουδιστής Ville Laihiala συγκρατεί με δυσκολία τα δάκρυα του, μερικές φορές χωρίς να τα καταφέρνει, όπως στο ''End Of The Road'', το οποίο είναι και το τελευταίο τραγούδι που παίξανε ζωντανά. Εκείνο το βράδυ εμφανίστηκε και ο πρώην τραγουδιστής/μπασίστας και ιδρυτικό μέλος Tarneli Jarva παίζοντας μαζί τους τα ''The War Ain't Over!'', ''Nepenthe'', ''Northern Lights'', ''The Way I Wanna Go'', και ''Dance On The Graves (Lil' Siztah)''.
  Μετά την διάλυση τους τα μέλη των Sentenced ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους. Ο τραγουδιστής Ville Laihiala συνεχίζει με τους Poisonblack, τους οποίους ξεκίνησε από το 2000. Ο drummer Vesa Ranta σχημάτισε το 2009 τους The Man-Eating Tree και έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα δυο studio albums κινούμενος σε ατμοσφαιρικά gothic metal μονοπάτια. Ο κιθαρίστας Sami Lopakka θα σχηματίσει το 2007 τους doom metallers KYPCK(προφέρονται ''Kursk''), στους οποίους θα προσχωρήσει το 2011 και ο πρώην μπασίστας των Sentenced, Sami Kukkohovi, αναλαμβάνοντας χρέη δεύτερου κιθαρίστα. Παρόλο που τα μέλη των KYPCK είναι Φιλανδοί, όλα οι στίχοι, οι τίτλοι των τραγουδιών και φυσικά το ίδιο όνομα της μπάντας είναι στα ρώσικα. Το πιο τραγικό τέλος όμως το είχε ο κιθαρίστας και βασικός συνθέτης των Sentenced, Miika Tenkula, ο οποίος μετά από καρδιακό επεισόδιο βρέθηκε νεκρός στις 18 Φεβρουαρίου 2009. Είχε χρόνιο πρόβλημα με το αλκοόλ, το οποίο και επιδεινώθηκε μετά τη διάλυση του συγκροτήματος. Ο Tenkula θάφτηκε στην γενέτειρα του Muhos της Φιλανδίας. Εκεί όπου ξεκίνησαν όλα.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

"Lizard's Crown" (22:00-24:00, 27/09/2012)



  • Love Her Madly-The Doors
  • Shady Lady-Uriah Heep
  • Grand Illusion-Styx
  • For Ladies Only-Steppenwolf
  • Don’t Look Back-Boston
  • The Chain-Fleetwood Mac
  • The Ballad Of You And Me And Pooneil-Jefferson Airplane
  • Best I Can-Rush
  • Shine On You Crazy Diamond (Part One)-Pink Floyd
  • I Love You More Than You’ll Ever Know-Blood, Sweat & Tears
  • Back Into My Life-UFO
  • I’m Only Sleeping-The Beatles
  • Wild Horses-The Rolling Stones
  • She Makes Me (Feel Allright)-Journey
  • On The Border-Eagles
  • Waterloo Sunset-The Kinks
  • Blue Sky-Alman Brothers Band
  • We Used To Know-Jethro Tull
  • You’re Not The One (I Was Looking For)-Blue Oyster Cult
  • My Back Pages-The Byrds
  • Broken Arrow-Buffalo Spirgfield
  • It’s Late-Queen
  • Too Much Of Anything-The Who
  • Only You-Tesla
  • Brothers In Arms-Dire Straits

"RockStars" (18:00 - 20:00, 27/09/2012)

  • Jimi Hendrix - All Along The Watchtower
  • The Doors - Break On Through
  • Suzi Quatro - Can The Can
  • Uriah Heep - Lady In Black
  • Rory Gallagher - Moonchild
  • Steppenwolf - Magic Carpet Ride
  • Alan Parsons Project - Eye In The Sky
  • Deep Purple - Hush
  • Black Sabbath - Iron Man
  • Dire Straits - Money For Nothing
  • Metallica - Call Of Cthulhu
  • Hawkwind - Hassan I Sabba
  • Rod Stewart - Maggie May
  • The Police - Every Breath You Take
  • Allanah Myles - Black Velvet
  • The Offspring - Feelings
  • Garbage - Stupid Girl
  • Green Day - Basket Case
  • ZZ Top - Tush
  • Bad Religion - 21st Century Digital Boy
  • Whitesnake - Here I Go Again
  • HIM - Beyond Redemption
  • Alice Cooper - Bed Of Nails
  • Guns N' Roses - Patience
  • Iron Maiden - Transylvania
  • Grave Digger - The Rebellion 


Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

"Είδος υπο Εξαφάνιση" (20:00 - 22:00, 25/09/2012)

  • The Fixx - Driven Out
  • Accept - Princess Of The Dawn
  • Uriah Heep - Lady In Black
  • Sisters Of Mercy - Temple Of Love
  • Rolling Stones - Anybody Seen My Baby
  • Kasabian - Days are forgotten
  • The Charlie Daniels Band - The Devil Went Down To Georgia
  • John Forgetry - Rock And Roll Girls
  • Nickelback - When We Stand Together
  • Muse - Map Of The Problematique
  • Katatonia - Deliberation
  • Tamta - Ζήσε το απίστευτο (Oblivion)
  • Morcheeba - Wonder Never Cease
  • Μωρά στη φωτιά - Ο χαμαιλέων
  • Nirvana - Come As You are
  • Arcade Fire - Ready To Start
  • Dolores O'riordan - October
  • The Pierces - You'll Be Mine
  • The Alan Parsons Project - Games People Play
  • Firehouse - All She Wrote
  • Cinderella - Gypsy Road
  • Billy Joel - We Didn't Start The Fire
  • Barclay James Harvest - Rock And Roll Lady
  • America - A Horse With No Name
  • Beck - Loser
  • Dolores O'riordan - Ordinary Day
  • Alice In Chains - Down In A Hole
  • Dead Man's Bones - Lose Your Soul
  • Death In Vegas - Aisha
  • Tool - Forty Six & 2
  • Woven Hand - Swedish Purse
  • Baybird - Atomic Soda
  • Steven Wilson - Collecting Space
  • Theatre Of Tragedy - Hollow
  • Amorphis - Sampo
  • Rammstein - Wo Bist Du
  • Tristania - A Sequel Of Decay
  • Agalloch - Dead Winter Days
  • Haggard - Chapter V: Lost (Robin's Song)




Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Οι Dead Can Dance στη Θεσσαλονίκη (21/09/2012)



 Νομίζεις ότι ξέρεις τους Dead Can Dance. Όταν μιλάς γι’ αυτούς χρησιμοποιείς τη λέξη ''συγκρότημα'', αλλά κάνεις λάθος. Νομίζεις ότι σου αρέσει η Lisa Gerrard. Με κάθε ευκαιρία δηλώνεις πως είναι η αγαπημένη σου τραγουδίστρια, αλλά η Lisa δεν ''τραγουδάει''. Ποτέ δεν το έκανε. Νομίζεις ότι χθες παρακολούθησες μια συναυλία, αλλά αυτό που βιώσαμε ήταν μια μοναδική μυσταγωγία. 

  Αυτό που θα διαβάσετε δεν είναι μια ''κριτική'' της εμφάνισης των Dead Can Dance στο Θέατρο Γης στη Θεσσαλονίκη. Ο καθένας βιώνει μοναδικά το ίδιο γεγονός και εισπράττει διαφορετικά συναισθήματα από αυτό. Δεν ξέρω πόση ώρα ακριβώς παίξανε, ούτε συγκράτησα την playlist. Δεν γνωρίζω τα ονόματα των μουσικών που τους συνόδευσαν στην σκηνή. Όλοι όμως παίξανε τον ρόλο τους στο να δημιουργηθεί αυτή η μαγική ατμόσφαιρα. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην κοπέλα που, εκτός από τα πλήκτρα, χρωμάτιζε τα κομμάτια με τα ΥΠΕΡΟΧΑ δεύτερα φωνητικά της. Σε αυτό βοήθησε και ο ήχος που πρέπει να είναι με διαφορά ο καλύτερος που έχω ακούσει είτε σε ανοιχτό, είτε σε κλειστό χώρο. 

  Το Θέατρο Γης είναι ένας πανέμορφος χώρος με εύκολη πρόσβαση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ενδείκνυται για συναυλίες τέλη Σεπτέμβρη. Μπορεί να γλυτώσαμε τη βροχή, αλλά το κρύο και ο αέρας έκαναν πιο δύσκολη τη ζωή μας. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που ανέβηκαν στη σκηνή οι Dead Can Dance και ξεκίνησαν με το ''Children Of The Sun'' από το πρόσφατο ''Anastasis''. Καθοδηγούμενοι από τον αγέρωχο Brendan Perry, μας χάρισαν ένα μοναδικό ταξίδι στον χρόνο, στη διάρκεια του οποίου η avant-garde αισθητική τους συνάντησε για άλλη μια φορά την παράδοση μας όταν ο Perry τραγούδησε το ''Είμαι Πρεζάκιας (Πρέζα Όταν Πιείς)'' της Ρόζα Εσκενάζη. Η υποδοχή των περίπου 3.500-4.000 θεατών απέδειξε πως ότι κι αν γίνει ο Έλληνας θέλει το μπουζούκι του. 


  Ο γράφων όμως ήταν ''αλλού''. Όλες μου οι αισθήσεις ταυτίστηκαν με αυτό το πλάσμα που εμείς οι κοινοί θνητοί γνωρίζουμε με το όνομα Lisa Gerrard. Είτε παίζοντας το κάτι σαν σαντούρι (συγχωρέστε την άγνοια μου), είτε όταν πήγαινε στην άκρη της σκηνής συνοδεύοντας τα κομμάτια, ο χώρος γέμιζε με την παρουσία της. Όταν την άκουγα ένοιωθα πως εξομολογούμαι. Όλες μου οι αμαρτίες αποκαλύφθηκαν κι αυτή αμέσως έσπευδε να απαλύνει τον πόνο που μόλις μου προκάλεσε. Ήταν η Μούσα που σε εμπνέει, η Σειρήνα που σε καλεί για να σε φυλακίσει και η Νέμεσις που στο τέλος όμως πάντα σε οδηγούσε στην κάθαρση. Η ίδια δεν είπε λέξη ανάμεσα στα κομμάτια. Μόνο χαμογελούσε αμήχανα ευχαριστώντας τον κόσμο με τις κινήσεις των χεριών της. Στο τέλος ανέβηκε στη σκηνή μόνη της και με τη συνοδεία πλήκτρων μας χάρισε το καλύτερο κλείσιμο που μπορούσα να φανταστώ και με ένα απλό ''Thank you! You're wonderful'' μας αποχαιρέτησε. 

  Μπροστά μου όλο το βράδυ καθόταν ένας γκριζομάλλης κύριος γύρω στα 55. Υπήρξαν στιγμές που τον είδα να βάζει τα χέρια στο πρόσωπο και να σκουπίζει τα δάκρυα του με μικρές κινήσεις για να μην τον καταλάβουν οι γύρω του. Τον μιμήθηκα πολλές φορές. Είχε έρθει μόνος του, αλλά τι σημασία έχει; Είμαι σίγουρος ότι χθες υπήρξε κάποια στιγμή που όλοι αισθάνθηκαν μόνοι. Ακόμη και στις μεγάλες παρέες ή στις αγκαλιές των συντρόφων τους. Βλέποντας κάποιους να κάνουν βόλτες στον χώρο κατά τη διάρκεια του live ή να χαζολογούνε τρώγοντας σπόρια και πατατάκια, δεν ξέρω κατά πόσο συνέλαβαν την ουσία των DCD. Όμως τα παρατεταμένα χειροκροτήματα στο τέλος, όταν το κοινό σηκώθηκε όρθιο και τους επευφημούσε, με κάνανε να πιστέψω πως υπάρχει ελπίδα. Μια ελπίδα πως χθες καταλάβαμε έστω για λίγο τους Dead Can Dance.

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

"RockStars" 20/09/2012

  • Jimi Hendrix - All Along The Watchtower
  • The Kings - All Day An All Of The Night
  • The Rolling Stones - Jumpin' Jack Flash
  • Led Zeppelin - Immigrant Song
  • Boston - Amanda
  • Black Sabbath - War Pigs 
  • Sniff 'n' The Tears - Drivers Seat
  • The Police - Every Breath You take
  • Gary Moor - Empty Rooms
  • Blondie - One Way Or Another
  • Lynyrd Skynyrd - Free Bird
  • Bob Seger - Turn The Page
  • The Doors - People Are Strange
  • Rory Gallagher - Shadow Play
  • Bad Company - Burnin' Sky
  • The Police - So Lonely
  • Thin Lizzy - The Boys Are Back In Town
  • Genesis - Jesus He Knows Me
  • Toto - Africa
  • The Knack - My Sharona
  • The Offspring - Americana
  • ZZ Top - La Garage
  • Verve - Bittersweet Symphony
  • Whitesnake - Girl
  • Guns N' Roses - Knocking On Heavens Door
  • Scorpions - Holiday
  • AC/DC - Hard As Rock





"Lizard's Crown" (22:00-24:00, 20/09/2012)






  • Love Her Maddly - The Doors
  • Back In The Saddle - Aerosmith
  • Green River - Creedence Clearwater Revival
  • Song Dance - Pavlov’s Dog
  • Bad Penny - Rory Gallagher
  • Miss My Baby - Grand Funk Railroad
  • All She Wrote - Firehouse
  • Wild Fire Woman - Bad Company
  • Mistreated - Deep Purple
  • For Veronica’s Shake - Alice Cooper
  • School Days - AC/DC (Chuck Berry cover)
  • Victim Of Love – Eagles
  • All I Can Do Is Write About It – Lynyrd Skynyrd
  • I Need You – Foreigner
  • Don’t Touch The Light – Bonfire
  • It’s All Too Much – Journey (The Beatles cover)
  • The Battle Of Evermore – Led Zeppelin
  • Have A Cigar – Pink Floyd
  • White Room – Cream
  • Undertow – Genesis
  • Money For Nothing – Dire Straits
  • He Knows You Know – Marillion
  • Anything For You – Kansas
  • This Ain’t A Love Song – Bon Jovi
  • Can’t Take It With You – Alan Parsons Project



Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

"Είδος υπο Εξαφάνιση" - 18/09/2012

  • Led Zeppelin - Immigrant Song
  • ZZ Top - La Grange
  • Magic De Spell - Sarajevo
  • Placebo - Pure Morning
  • The Offspring - Why Don't You Get A Job
  • The Church - Reptile
  • The Godfathers - She Gives Me Love
  • The Walkabouts - The Stopping-off Place
  • Tokio Hotel - Darkside Of The Sun
  • Genesis - Land Of Confusion
  • John Waite - These Times Are Hard For Lovers
  • David Bowie - Cat People
  • Jimi Hendrix - All Along The Watchtower
  • The Smashing Pumpkins - Tonight, tonight
  • Ramones - I Wanna Be Sedated
  • Mary Elizabeth McGlynn (Sillent Hill Homecoming) - One More Soul To The Call
  • Nevermore - All Play Dead
  • Theatre Of Tragedy - Forever Is The World
  • Septic Flesh - Marble Smiling Face
  • Kamelot - March Of Mephisto
  • Monster Magnet - I'm Calling You
  • Moby - Everloving
  • She Wants Revenge - Take The World
  • Siouxsie & The Banshees - Cities In Dust
  • Katatonia - A Premonition
  • Megadeth - A Tout Le Monde
  • Rammstein - Mein Herz Brennt


Σαν σήμερα 18 Σεπτεμβρίου...



  ...πεθαίνει το 1970 στο Λονδίνο ο κιθαρίστας, τραγουδιστής και συνθέτης Jimi Hendrix. Θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος και πιο επιδραστικός κιθαρίστας, παρά τα μόλις 4 χρόνια που ήταν στο προσκήνιο. Το 2003 το περιοδικό Rolling Stone τον τοποθετεί στην πρώτη θέση στη λίστα με τους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.

  Ο Johnny Allen Hendrix γεννήθηκε στο Seattle των Ηνωμένων Πολιτειών στις 27 Νοεμβρίου 1942 και ήταν το πρώτο από τα πέντε παιδιά του Al Hendrix και της Lucille Jeter. Η μητέρα του αναγκάστηκε να τον μεγαλώσει μόνη της, καθώς ο Al έφυγε για να πολεμήσει στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν ακόμη γεννηθεί ο Jimi. Όταν η μητέρα του άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα με το αλκοόλ, την ανατροφή του ανέλαβαν κυρίως οι συγγενείς του. Το 1945 ο πατέρας του επιστρέφει από τον πόλεμο και αλλάζει το όνομα του Jimi σε James Marshall Hendrix. Οι συχνές μετακινήσεις της οικογένειας (κατά τις οποίες μένουν σε φτηνά ξενοδοχεία) και οι καβγάδες ανάμεσα στους γονείς του έχουν ισχυρή επίδραση στην ψυχολογία του Jimi. Τελικά οι γονείς του χωρίζουν το 1951 και 7 χρόνια αργότερα η μητέρα του πεθαίνει. Εκείνη την περίοδο αποκτά την πρώτη του ακουστική κιθάρα και ξοδεύει πολλές ώρες παίζοντας τραγούδια blues καλλιτεχνών όπως οι B.B. King, Muddy Waters και Robert Johnson. Το 1959 αποβάλλεται από το σχολείο. Κάποια χρόνια αργότερα ο Jimi δήλωσε ότι αυτό έγινε λόγω φυλετικών διακρίσεων όταν τον είδαν να κρατάει το χέρι μιας λευκής συμμαθήτριας του, ενώ ο διευθυντής του σχολείου το απέδωσε στους κακούς βαθμούς και σε προβλήματα συμπεριφοράς.

  Το 1961 πηγαίνει υποχρεωτικά στον στρατό όταν λόγω προβλημάτων με το νόμο του δίνουν την ευκαιρία να διαλέξει ανάμεσα σε αυτή την επιλογή και και σε δύο χρόνια φυλάκισης. Πηγαίνει στους αλεξιπτωτιστές και ένας από τους λίγους φίλους που κάνει εκεί είναι ο Billy Cox, με τον οποίο θα συνεργαστούν στο μέλλον και θα παραμείνουν φίλοι μέχρι το τέλος. Το 1962 απολύεται από τον στρατό λόγω ενός τραυματισμού στο πόδι του κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής πτώσης με το αλεξίπτωτο. Μαζί με τον Cox πηγαίνουν στο Tennessee και παίρνουν μέρος σε διάφορες μπάντες χωρίς όμως επιτυχία. O Hendrix κουρασμένος από την στασιμότητα, μετακομίζει στη Νέα Υόρκη αναζητώντας μια ευκαιρία για να μπει στη μουσική βιομηχανία. Εκεί γίνεται μέλος των The Isley Brothers και η πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση είναι στο single ''Testify'' των τελευταίων τον Μάρτιο του 1964. Μέσα στην ίδια χρονιά αποχωρεί και ξεκινάει να παίζει με τη μπάντα του Little Richards μέχρι και το καλοκαίρι του 1965 όταν και επιστρέφει στους The Isley Brothers για να ηχογραφήσει το δεύτερο single μαζί τους ''Move Over And Let Me Dance''. Συνεχίζει να παίζει με διάφορους μουσικούς κάνοντας γνωστό το όνομά του στη σκηνή της Νέας Υόρκης.

  Η Linda Keith, τότε κοπέλα του Keith Richards των Rolling Stones, ήταν μεγάλη θαυμάστρια του Hendrix και τον προτείνει στον manager των Stones, Andrew Loog Oldham και τον παραγωγό Seymour Stein. Όταν κανείς από τους δυο τους δεν ενδιαφέρθηκε, η Linda στράφηκε στον Chas Chandler πρώην μπασίστα των The Animals. Ο Chandler δέχεται να αναλάβει χρέη manager και ζητάει από τον Hendrix να έρθει στο Λονδίνο, όπου και σχηματίζονται οι The Jimi Hendrix Experience, με τον Jimi στην κιθάρα και στα φωνητικά, τον Noel Redding στο μπάσο και τον drummer Mitch Mitchell. Στα τέλη του 1966 κυκλοφορεί το πρώτο τους single ''Hey Joe''. Η επιτυχία συνεχίζεται το 1967 με δυο ακόμη singles, το ''Purple Haze'' και το ''The Wind Cries Mary''. Τον Μαϊο της ίδιας χρονιάς κυκλοφορεί ο πρώτος του δίσκος με τον τίτλο ''Are You Experienced'' και μόνο το ''Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band'' των The Beatles τον σταμάτησαν από το να πάει στο νούμερο 1 των UK Charts. Η υποδοχή του τόσο από το κοινό όσο κι από τους κριτικούς υπήρξε πολύ θερμή και ο δίσκος θεωρείται μέχρι και σήμερα ένας από τους καλύτερους rock δίσκους του περασμένου αιώνα. Το περιοδικό Rolling Stone το τοποθετεί στο νούμερο 15 στη λίστα με τα 500 καλύτερα albums όλων των εποχών και το περιοδικό Guitarist το ονόμασε ως το πιο επιδραστικό κιθαριστικό album. Το Guitar World το τοποθέτησε στην κορυφή της λίστας με τα καλύτερα albums του 20ου αιώνα, ενώ οι αναγνώστες του το ψήφισαν ως το τρίτο καλύτερο κιθαριστικό album όλων των εποχών. Το 2005 μάλιστα το ''Are You Experienced'' ήταν ανάμεσα στις 50 ηχογραφήσεις που προστέθηκαν στην λίστα United States National Recording Registry για να διατηρηθεί στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως μέρος της ακουστικής κληρονομιάς του έθνους.


  Το καλοκαίρι του 1967 ο Hendrix εμφανίζεται στο Monterey Pop Festival στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου μετά από μια εκρηκτική εμφάνιση βάζει φωτιά στην κιθάρα του, την σπάει και πετάει κομμάτια της στο εκστασιασμένο κοινό. Μετά από αυτό η καριέρα του εκτοξεύτηκε και με την κυκλοφορία του δεύτερου album μέσα στο 1967 "Axis: Bold As Love", στο οποίο περιέχεται το κλασσικό και πολυδιασκευασμένο ''Little Wing'', παρέμεινε στην κορυφή των charts. Κάπου εκεί όμως άρχισαν οι εντάσεις λόγω της χρήσης ναρκωτικών και της δυσαρέσκειας του Chas Chandler με την επιμονή του Hendrix να καλεί φίλους στο στούντιο κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων, κάτι που οδήγησε στην αποχώρηση του Chandler στις αρχές του 1968. Παρόλα αυτά οι The Jimi Hendrix Experience με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη φορά, θα κυκλοφορήσουν τον Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς ένα ακόμη επιτυχημένο album, το "Electric Ladyland". Παρόλα αυτά ο μπασίστας Noel Redding θα αποχωρήσει και ο Hendrix θα τον αντικαταστήσει με τον φίλο του από τον στρατό Billy Cox.


  Για το φεστιβάλ του Woodstock ο Hendrix ονόμασε τη μπάντα του Gypsies, Sun And Rainbows και για πιο σύντομα Band Of Gypsys, όπου εκτός από τους Mitchell και Cox, συμμετείχε ένας δεύτερος κιθαρίστας και δύο percussionists. Ο Hendrix ήταν προγραμματισμένος να κλείσει το φεστιβάλ το βράδυ της Κυριακής 17 Αυγούστου 1969. Μια ισχυρή όμως βροχόπτωση προκάλεσε μεγάλες καθυστερήσεις με αποτέλεσμα να εμφανιστεί το πρωί της Δευτέρας. Μέχρι τότε είχαν μείνει λιγότεροι από 40.000 βουτηγμένους στη λάσπη θεατές από τους 400.000 που παρευρέθηκαν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ. Η εκδοχή του Hendrix στο "The Star-Spangled Banner" έγινε ύμνος της κουλτούρας των 60’s στην Αμερική που εκείνη την περίοδο έβλεπε τα παιδιά της να χάνονται στον πόλεμο του Βιετνάμ.


  Μετά το Woodstock ο Hendrix συνέχισε τους Band Of Gypsys με τον Billy Cox στο μπάσο και τον Buddy Miles στα drums και κυκλοφόρησε μαζί τους το ομώνυμο live album το 1970. Μετά από αυτό επιστρέφει ο Mitch Mitchell και ξεκινάνε μια ευρωπαϊκή περιοδεία, όπου οι θεατές γίνονται μάρτυρες ενός κουρασμένου Hendrix.

  Το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου 1970, μετά από ένα πάρτυ ο Jimi και η σύντροφός του Monika Dannemann πήγαν στο ξενοδοχείο Samarkand του Λονδίνου. Λίγες ώρες αργότερα θα αφήσει την τελευταία του πνοή. Αν και ως αιτία θανάτου παρουσιάστηκε η αναρρόφηση, οι συνθήκες που οδήγησαν στο θάνατό του οφείλονταν σε υπερβολική λήψη βαρβιτουρικών χαπιών. Ήταν 18 Σεπτεμβρίου 1970 και ήταν μόλις 27 ετών κάτι που τον έκανε μέλος του 27 Club. 27 Club είναι ένας όρος που επινοήθηκε από τους οπαδούς όταν διαπίστωσαν πως κάποιοι σημαντικοί μουσικοί απεβίωσαν σε αυτή την ηλικία από το 1969 μέχρι το 1971. Jimi Hendrix, Janis Joplin, James Morrison, Brian Jones (αρχικός κιθαρίστας των Rolling Stones), Alan Wilson (τραγουδιστής των Canned Heat). Σε αυτή την ηλικία απεβίωσε και ο Robert Johnson, ενώ πιο πρόσφατες ''προσθήκες'' είναι ο Kurt Cobain και η Amy Winehouse, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

  Ο Hendrix άφησε πίσω του πολλά κομμάτια που χρησιμοποιήθηκαν σε μεταγενέστερες κυκλοφορίες που έφεραν το όνομα του. Στα ''The Cry Of Love''(1971) και ''Rainbow Bridge''(1971) βρίσκεται η πλειοψηφία των τραγουδιών που προόριζε ο Hendrix για τα επόμενα του projects. Ακολούθησαν όμως άλλα 7 studio albums (με πιο πρόσφατο το ''Valleys Of Naptune''του 2010) και αμέτρητες επίσημες και bootleg ζωντανές ηχογραφήσεις.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

"RockStars" 13/09/2012

  • Jimi Hendrix - All Along The Watchtower
  • Deep Purple - Smoke On The Water
  • Clash - Rock The Casbah
  • Steve Miller Band - Serenade From The Stars
  • Lynyrd Skynyrd - Sweet Home Alabama
  • Jefferson Airplane - Somebody To Love
  • The Doors - Light My Fire
  • The Eagles - Hotel California
  • Styx - Boat On The River
  • Rainbow - Temple Of The King
  • Dire Straits - Sultan Of Swing
  • The Animals - House Of The Rising Sun
  • Outlaws - Riders In The Sky
  • Steppenwolf - Born To Be Wild
  • Jethro Tull - Aqualung
  • The Hooters - 500 Miles
  • Canned Heat - On The Road Again
  • Iggy Pop - The Passenger
  • The Rolling Stones - Angie
  • Pink Floyd - Another Brick In The Wall
  • Joan Osborne - What If God Was One Of Us
  • Status Quo - Whatever You Want
  • Blur - Song 2
  • Queen - I Want It All




Σαν σήμερα 13 Σεπτεμβρίου...

...γεννιέται το 1961 στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών ο Dave Mustaine, κιθαρίστας, τραγουδιστής και βασικός συνθέτης των Megadeth. Όντας ακόμη στην εφηβεία του, φεύγει από το σπίτι των γονιών του για να μείνει μόνος. Προκειμένου να πληρώσει το νοίκι και τα υπόλοιπα έξοδα γίνεται διακινητής ναρκωτικών, ενώ παράλληλα ξεκινάει να παίζει ηλεκτρική κιθάρα επηρεασμένος από συγκροτήματα όπως οι Judas Priest , οι AC/DC και οι Motorhead. Το 1981 μέσω μιας αγγελίας έρχεται σε επαφή με τους James Hetfield και Lars Ulrich, οι οποίοι έψαχναν κιθαρίστα για την μπάντα τους. Η audition σύμφωνα με τον Mustaine ήταν πολύ σύντομη. Μόλις έστησε τον εξοπλισμό του και άρχισε να παίζει για να ζεσταθεί, οι Hetfield/Ulrich του είπαν πως ήταν ήδη μέλος των Metallica. Ξέχωρα όμως από το αναμφισβήτητο ταλέντο του, ο Mustaine είχε πολλά προβλήματα συμπεριφοράς λόγω του αλκοόλ και των ναρκωτικών. Αυτή του η συμπεριφορά ανάγκασε τον τότε μπασίστα των Metallica, Ron McGovney, να αποχωρήσει από το συγκρότημα και μπορεί το κενό του να υπερκαλύφτηκε από τον Cliff Burton, αλλά τα προβλήματα συνεχίστηκαν. Έτσι τον Απρίλιο του 1983 και μόλις το συγκρότημα έφτασε στη Νέα Υόρκη για να ηχογραφήσει το ''Kill'Em All'', τα υπόλοιπα μέλη ξυπνάνε τον Mustaine που κοιμόταν εκείνη την στιγμή, του λένε πως αποτελεί παρελθόν για την μπάντα και πριν αυτός προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει, τον στέλνουν με το επόμενο λεωφορείο πίσω στο Los Angeles.
  Η πρώτη του προσπάθεια να σχηματίσει το δικό του συγκρότημα, έχει το όνομα Fallen Angels και μπορεί να μην κράτησε πολύ, αλλά εκεί γνωρίστηκε με τον μπασίστα Dave Ellefson, τον μακροβιότερο συνεργάτη του. Στα τέλη του 1983 ο Mustaine σχηματίζει τους Megadeth και μετά από διάφορες αλλαγές στα μέλη του συγκροτήματος (μεταξύ των οποίων και ο Kerry King των Slayer), καταλήγει στους Gar Samuelson(drums) και Chris Poland(κιθάρα). Με αυτή τη σύνθεση θα ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους ''Killing Is My Business…And Business Is Good!'' το 1985. Εκεί συναντάμε το τραγούδι ''Mechanix'', το οποίο ο Mustaine έγραψε όταν ήταν ακόμη στους Metallica. Οι Metallica άλλαξαν του στίχους του, πρόσθεσαν μια ''γέφυρα'' και το συμπεριέλαβαν στο ''Kill'Em All'' με τον τίτλο ''The Four Horsemen''. Ακολουθεί ένας από τους καλύτερους thrash metal δίσκους των 80's, το ''Peace Sells…But Who’s Buying?''(1986) και μετά την περιοδεία για την προώθηση του, οι Samuelson και Poland απολύονται. Στη θέση τους έρχονται οι Chuck Behler και Jeff Young αντίστοιχα, τους οποίους όμως ο Mustaine θα απολύσει με την σειρά τους μετά την κυκλοφορία του ''So Far…So Good…So What?''(1988).


  Εκείνη την περίοδο ο Mustaine είναι βουτηγμένος στα ναρκωτικά και αρχίζει τις επισκέψεις του στις κλινικές αποτοξίνωσης (συνολικά έχει μπει 17 φορές) χωρίς όμως αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά αναλαμβάνει την παραγωγή του ''Refuge Denied'' των Seattle metallers Sanctuary και βρίσκει στο πρόσωπο του Nick Menza τον επόμενο drummer των Megadeth. Για την θέση του κιθαρίστα στράφηκε στον Dimebag Darrell των Pantera, αλλά δεν προχώρησε η συνεργασία, καθώς ο Darrell ήθελε μαζί του και τον αδερφό του Vinnie Paul, κάτι που ο Mustaine αρνήθηκε. Έτσι ο Marty Friedman αναλαμβάνει χρέη κιθαρίστα. Με την σύνθεση Mustaine/Ellefson/Menza/Friedman, οι Megadeth θα κυκλοφορήσουν τα ''Rust In Peace''(1990), ''Countdown To Extinction''(1992), ''Youthanasia''(1994) και ''Cryptic Writings''(1997), γιγαντώνοντας το όνομα τους τόσο εμπορικά, όσο και καλλιτεχνικά. Μετά την απομάκρυνση του Nick Menza και την αντικατάσταση του με τον Jimmy DeGrasso, οι Megadeth θα κυκλοφορήσουν ίσως το χειρότερο album της καριέρας τους, το ''Risk''(1999). Ο Friedman απομακρύνεται και στη θέση του έρχεται ο Al Pitreli για την κυκλοφορία του ''The World Needs A Hero''(2001) και του πρώτου live album της καριέρας τους, το ''Rude Awakening''(2002).


  Τον Απρίλιο του 2002 ο Mustaine ανακοινώνει την διάλυση των Megadeth εξαιτίας σοβαρού προβλήματος στο νεύρο του αριστερού του χεριού, γεγονός που δεν του επιτρέπει να παίξει κιθάρα. Ακολουθεί σκληρή φυσιοθεραπεία και παρά τις αντίθετες προβλέψεις των γιατρών, καταφέρνει να ξεπεράσει το πρόβλημα. Ξεκινάει να γράφει καινούρια τραγούδια με σκοπό να τα συμπεριλάβει σε solo album, αλλά τελικά κυκλοφόρησαν κάτω από το όνομα των Megadeth με τον τίτλο ''The System Has Failed''(2004). Είναι ο πρώτος δίσκος στον οποίο δεν συμμετέχει ο Dave Ellefson, καθώς προτιμήθηκαν session μουσικοί. Ακολουθούν άλλα δυο albums, ''United Abominations''(2007) και ''Endgame''(2009), με τα μέλη να αλλάζουν διαρκώς. Το 2010 ο Dave Ellefson επιστρέφει και με τους Chris Broderick(κιθάρα) και Shawn Drover(drums), οι Megadeth ξεκινούν περιοδείες για να γιορτάσουν τα 20 χρόνια του ''Rust In Peace'', ηχογραφούν το ''Th1rt3en''(2011) και παίρνουν μέρος στις περιοδείες των Big Four μαζί με τους Metallica, Slayer και Anthrax. Αυτή την περίοδο η μπάντα περιοδεύει γιορτάζοντας τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του ''Countdown To Extinction''
  Ο Mustaine μεγάλωσε σαν μάρτυρας του Ιεχωβά και τώρα δηλώνει αναγεννημένος χριστιανός. Λόγω των νέων του πιστεύω αρνήθηκε να παίξει στη χώρα μας μαζί με τους Rotting Christ με αποτέλεσμα την απομάκρυνση των Ελλήνων metallers από τη σύνθεση του festival, κάτι που επαναλήφθηκε στο Ισραήλ με του Dissection. Είναι παντρεμένος με την Pamela Anne Casselberry και έχουν δυο παιδιά.

"RockStars" (18:00 - 20:00, 13/09/2012)

  • Kansas - Carry On Wayward Son
  • Jimi Hendrix - Purple Haze
  • Deep Purple - Smoke On The Water
  • Clash - Rock The Casbah
  • Steve Miller Band - Serenade From The Stars
  • Lynyrd Skynyrd - Sweet Home Alabama
  • Jefferson Airplane - Somebody To Love
  • The Doors - Light My Fire
  • The Eagles - Hotel California
  • Styx - Boat On The River
  • Rainbow - Temple Of The King
  • Dire Straits - Sultans Of Swing
  • The Animals - The House Of The Rising Sun
  • Outlaws - Riders In The Sky
  • Steppenwolf - Born To Be Wild
  • Jethro Tull - Aqualung
  • The Hooters - 500 Miles
  • Canned Heat - On The Road
  • Iggy Pop - The Passenger
  • The Rolling Stones - Angie
  • Pink Floyd - Another Brick In The Wall
  • Joan Osborne - What If God Was One Of Us
  • Status Quo - Whatever You Want
  • Blur - Song 2
  • Queen - I Want It All


Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Σαν Σήμερα…6 Σεπτεμβρίου



…το 1943 γεννιέται ένα συνθετικό και στιχουργικό φαινόμενο, ο Roger Waters. Ένα από τα ιδρυτικά μέλη της μεγαλύτερης μπάντας όλων των εποχών, των Pink Floyd, ένας χαρισματικός άνθρωπος που μπορεί να διατυπώνει πράγματα που ποτέ δε φανταζόμασταν ότι κάποιος θα μπορούσε να τα περιγράψει τόσο παραστατικά με λόγια. Μουσικός με πολλά χαρίσματα, ένα μυαλό με καινοτόμες ιδέες που, όσο υπερβολική και να με αποκαλέσετε, προχώρησε τη μουσική μπροστά.

Ο George Roger Waters γεννήθηκε στο Surrey της Αγγλίας από καθηγητές γονείς. Ο πατέρας του Eric Fletcher Waters, ήταν ακτιβιστής και αντιφασίστας και σκοτώθηκε κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Roger ήταν μόλις 5 μηνών, αλλά παρόλο που δεν γνώρισε τον πατέρα του, επηρεάστηκε πολύ από τα φρονήματά του, και όλη αυτή ο οργή και το μίσος για τον πόλεμο και την μεταπολεμική καπιταλιστική ευδαιμονία συσσωρεύονταν μέσα του και θα εκδηλώνονταν καλλιτεχνικά αρκετά χρόνια αργότερα.

Το 1965 μαζί με τους Syd Barrett (κιθάρα,φωνητικά), Rick Wright (πλήκτρα,φωνητικά) και Nick Mason (drums) σχηματίζει τους θρυλικούς Pink Floyd. Νωρίτερα με διαφορετικές συνθέσεις και ονόματα έκαναν τα πρώτα του βήματα ως μέλη φοιτητικών συγκροτημάτων. O Syd Barrett ήταν ο πρώτος ηγέτης της μπάντας και ο Roger Waters είχε αρχικά λίγη επιρροή. Είχε αρχίσει να παίζει κιθάρα λίγα χρόνια νωρίτερα, όντας ήδη φοιτητής Αρχιτεκτονικής. Σύντομα η φήμη τους φτάνει στη κραταιά τότε EMI, εταιρία των Beatles. Μετά από κάποια singles “Arnold Layne” και “See Emily Play”, μπαίνουν στα θρυλικότατα Abbey Road Studios του Λονδίνου για να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους “The Piper At The Gates of Dawn” που κυκλοφορεί τον Αύγουστο του 1967. Οι συνθέσεις του album είναι γραμμένες κυρίως από τον Barrett, ενώ σε αυτό το album συναντάμε και την πρώτη απόπειρα του Waters, το "Take Up Thy Stethoscope and Walk".

Τα χρόνια ψυχολογικά προβλήματα του Barrett, επιδεινώνονται μέρα με τη μέρα, γεγονός που οδηγεί στην λύση της συνεργασίας του με τους υπόλοιπους Floyd, φέρνοντας τον David Gilmour στην θέση του κιθαρίστα-τραγουδιστή τον Απρίλιο του 1968.

Φεύγοντας ο Barrett, άφησε και τον ηγετικό ρόλο των Pink Floyd, και o Waters αναλαμβάνει τα ηνία του συγκροτήματος. Εκτός από μπασίστας γίνεται στιχουργός, συνθέτης και φυσικά κάνει και φωνητικά σε πολλά κομμάτια τους μαζί με τον Gilmour και ενίοτε τον Wright. Από το 1968 μέχρι το 1985 (όπου και αποχώρησε από τους Pink Floyd) μας έδωσε μουσική διαχρονική, με νόημα και με συναίσθημα. Ως ηγέτης των Floyd τους οδήγησε στην επιτυχία και σε παγκόσμια αναγνώριση ως ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα όλων των εποχών! Με αφετηρία την κυκλοφορία του θρυλικού Dark Side Of The Moon το 1973 οι Floyd κατάφεραν το αδύνατο: να κάνουν τέσσερα αριστουργηματικά concept albums στην σειρά, κάτι ασύλληπτο δηλαδή.



 To Dark Side Of The Moon ακολουθούν τα εξίσου μνημειώδη Wish You Were Here....


 Animals.....


... και φυσικά το The Wall. Βέβαια, κατά τις ηχογραφήσεις του The Wall, ο Roger δεν έλεγε ούτε καλημέρα με τον David, και τότε πήρε και την απόφαση να διώξει μετά το τέλος των ηχογραφήσεων τον Rick Wright λόγω της τεμπελιάς του και τις έλλειψης συνθετικού έργου τα τελευταία 4 χρόνια. Αν και οι σχέσεις των μελών είχαν φτάσει σε οριακά σημεία εκείνη την εποχή, στο διπλό album απλά ακούς αριστουργηματική μουσική. Οι στίχοι του Roger Waters είναι οι καλύτεροι της καριέρας του και οι λίγες συνθέσεις τις οποίες έχει συγγράψει ο Gilmour , όπως το “Comfortably Numb”, είναι εξίσου απίστευτες. 





Μετά το The Wall ο Waters κυκλοφορεί σχεδόν μόνος του το The Final Cut με τον Mason και τον Gilmour να έχουν τελείως διακοσμητικό ρόλο. Η ρήξη ήταν πλέον εμφανής και ο Waters εγκαταλείπει τους Pink Floyd το 1985, κάνοντας και μια απόπειρα να αποκτήσει τα εμπορικά δικαιώματα του ονόματος, που όμως απέτυχε. Ο Waters απαιτούσε να μην χρησιμοποιηθεί το όνομα Pink Floyd, καθώς και το υλικό του από τους υπόλοιπους. Ύστερα από 2 χρόνια, τον Δεκέμβριο του 1987, τελικά θα λυθεί το θέμα ανάμεσα στις δύο πλευρές και οι Pink Floyd θα συνεχίσουν να υπάρχουν χωρίς των ηγέτη τους Roger Waters. Tα άλμπουμ που θα ακολουθήσουν χωρίς τον Waters στο τιμόνι των Floyd, A Momentary Lapse of Reason (1987) και Τhe Division Bell (1994), δεν μπορούν να συγκριθούν με τα ''διαμάντια'' του παρελθόντος.

Ανήσυχο πνεύμα ο Waters, δε θα μπορούσε παρά να συνεχίσει solo καριέρα. Κυκλοφορεί τα The Pros And Cons Of Hitch Hiking (1984), Radio K.A.O.S (1987), Amused To Death (1992) και Ça Ira-There Is Hope (2005)

Οι συναυλίες που έδωσε σαν σόλο καλλιτέχνης πολλές μέχρι και σήμερα, αλλά σημαντικότερη ήταν αυτή στο Βερολίνο το 1990. Ένα χρόνο σχεδόν μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ο Waters θα υψώσει το τείχος του τον Ιούλιο του '90, μπροστά σε περίπου 200.000 θεατές! Στις 2 Ιουλίου 2005 επανενώθηκε προσωρινά με την υπόλοιπη μπάντα για την φιλανθρωπική συναυλία του Live 8 στο Λονδίνο.


 To 2006 ξεκινά την παγκόσμια περιοδεία με τίτλο The Dark Side Of The Moon Live. To 2010 ξεκινά μια ακόμη παγκόσμια περιοδεία, το The Wall Live, η οποία τον φέρνει για δεύτερη φορά στην Αθήνα στις 8,9 και 12 Ιουλίου 2011….ένα υπερθέαμα που δε νομίζω ότι θα καταφέρω να ξεχάσω ποτέ, όσο πομπώδες κι αν ακούγεται αυτό…όσοι τυχεροί βρεθήκατε εκεί, καταλαβαίνετε τι ακριβώς εννοώ. Μάλιστα, η Αθήνα επιλέγει για την κινηματογράφηση του The Wall, και το DVD αναμένεται εναγωνίως…

Happy 69th Birthday, Roger Waters!

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Σαν Σήμερα…5 Σεπτεμβρίου



….το 1946 γεννήθηκε ο Freddie Mercury. Μουσικός, τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός, ο frontman των Queen θεωρήθηκε μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της rock μουσικής σκηνής, ένας καλλιτέχνης που ξεχώρισε τόσο με τη σκηνική παρουσία του, όσο και με τις φωνητικές του ικανότητες.

Γεννημένος στη Ζανζιβάρη, που τότε ήταν Βρετανική αποικία, ο Farrokh Bulsara (όπως ήταν το πραγματικό του όνομα), θα περάσει τα πρώτα παιδικά χρόνια στο νησί και σε ηλικία 8 ετών πηγαίνει να φοιτήσει σε ένα Αγγλικό οικοτροφείο αρρένων το St Peter’s που βρισκόταν κοντά στη Βομβάη, στην Ινδία. Σε αυτό το σχολείο αποκτά και το όνομα Freddie, αφού έτσι τον αποκαλούν οι φίλοι και συμμαθητές του. Το ταλέντο του στη μουσική γίνεται εμφανές από νωρίς και σε ηλικία 12 ετών γίνεται ο πιανίστας του συγκροτήματος The Heltics, το οποίο έδινε συναυλίες σε διάφορες σχολικές εκδηλώσεις.

Το 1964 η επανάσταση στη Ζανζιβάρη οδηγεί την οικογένεια του Freddie να μεταναστεύσει στην Αγγλία και να εγκατασταθεί στο Middlesex. Ο Freddie ξεκινά τις σπουδές του και παίρνει πτυχίο γραφιστικών τεχνών το 1969.

Το καλοκαίρι του 1969 ξεκινά τη μουσική του καριέρα ως τραγουδιστής του συγκροτήματος Ibex, το οποίο αργότερα μετονομάζεται σε Wreckage. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ο Freddie προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός δικού του συγκροτήματος και, στα τέλη του 1970, ενθαρρύνει τον κιθαρίστα Brian May και τον ντράμερ Roger Taylor (τα εναπομείναντα μέλη του συγκροτήματος Smile) να μετονομάσουν το συγκρότημα και να δημιουργήσουν τους Queen. Το ίδιο χρονικό διάστημα ο Freddie αλλάζει το επώνυμό του από Bulsara σε Mercury . To 1971, στο συγκρότημα προστίθεται και ο μπασίστας John Deacon. Η δισκογραφική πορεία των Queen εντυπωσιακή και πασίγνωστη και φυσικά οι live εμφανίσεις τους άκρως επιτυχημένες, έχοντας ως μεγάλο ατού τις καινοτόμες, προκλητικές και εφευρετικές εμφανίσεις του Freddie Mercury.
 

Η προσωπική ζωή του Mercury, πολυσυζητημένη λόγω της αμφιφυλοφιλίας του. Το 1970 δημιουργεί σχέση με τη Mary Austin, η οποία διαλύεται επτά χρόνια μετά λόγω της αποκάλυψης μια σχέσης του Freddie με άνδρα. Παρόλα αυτά οι δυο τους παρέμειναν στενοί φίλοι και η Austin ήταν η κύρια κληρονόμος του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 δημιουργεί σχέση με την ηθοποιό Barbara Valentin, ενώ από το 1985 μέχρι το θάνατό του ο σύντροφος της ζωής του θα γίνει ο Jim Hutton.

To 1987 o Freddie μαθαίνει ότι πάσχει από AIDS. Το γεγονός ότι οι Queen διακόπτουν τις περιοδείες και η αλλαγή στην εμφάνιση του, κάνουν τις φήμες για την ασθένειά του να γίνονται όλο και πιο έντονες, αν και ο ίδιος τις διαψεύδει. Η κατάστασή του χειροτερεύει και τα Βρετανικά tabloids τον καταδιώκουν σε κάθε του βήμα προκειμένου να επιβεβαιώσουν το γεγονός. Το τελευταίο album των Queen, “Innuendo”, κυκλοφορεί το 1991 και η αποστεωμένη εικόνα του Mercury στα video clip των τραγουδιών “These Are The Days Of Our Lives” και “I’m Going Slightly Mad” προμηνύουν ότι το τέλος είναι κοντά.

Στις 23 Νοεμβρίου 1991 ο Freddie με ένα δελτίο τύπου παραδέχεται δημοσίως ότι πάσχει από AIDS. Ένα εικοσιτετράωρο αργότερα, στις 24 Νοεμβρίου 1991, ο Mercury πεθαίνει στο σπίτι του από βρογχοπνευμονία που προκλήθηκε λόγω της ασθένειάς του, σε ηλικία 45 ετών. Η σωρός του αποτεφρώθηκε σε μια πολύ κλειστή τελετή στις 27 Νοεμβρίου, χωρίς ποτέ να αποκαλυφθεί που φυλάσσονται οι στάχτες του.

Το 1992 οι Queen δίνουν μια συναυλία προς τιμήν του Freddie Mercury στο Wembley Stadium στην οποία συμμετέχουν πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες. Τα έσοδα διατίθενται στους ασθενείς που πάσχουν από AIDS.

Σήμερα, στην 66η επέτειο των γενεθλίων του, η Rovio “μετατρέπει” τον Mercury σε Angry Bird και η φωνή του τραγουδά το “Bicycle Race” προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για τον αγώνα κατά του AIDS σε συνεργασία με τα ιδρύματα Mercury Phoenix Trust και Freddie For A Day.